تا برايت دامنی از گل سرخ ارمغان آورم؛

آنقدر گل چيدم تا دامنم تاب نياورد و بندش بگسست،

بند دامنم بگسست و

گلهای سرخ همراه نسيم راه دريا در پيش گرفتند،

همه رفتند و هيچکدام باز نگشتند،

تو گويی

لحظه ای آب و آتش بهم آميختند...

اکنـــــــــون

ديگر گلی ندارم که ارمغانت کنم..

ا مــا...

هنوز دامنم ازبوی گلهای سرخ عطر آگين ست..

اگر ميخواهی

عطر گلها را ببويی..

امشب

سر بر دامانم گذار،تا شرمسار نگردم..

                                            و قلبم راضی گردد که تو را خشنود ساخته ام.......

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: